In Teheran is Dismail Haniyeh de politiek leider van Hamas opgeblazen.

Israël is de beste verdachte maar bewijs is er niet, ook ontkent of erkent Israël er iets mee te maken te hebben.

Gelijk nadat de dood bekend werd reageerden een aantal landen geschokt, schijnbaar was hij gerespecteerd en geliefd.

Bij wie eigenlijk? De Politiek leider heeft nou niet echt iets echt gepresteerd behalve het vergaren van persoonlijke rijkdom.

In buitenlandse media werd de vraag gesteld hoe kan er nu vrede komen als de belangrijkste onderhandelaar er niet meer is.

Maar wat zou dan het belang of motivatie zijn (geweest) van Haniyeh zijn om vrede te stichten?
Als er geen oorlog meer zou zijn zou hij dus werkeloos worden en de miljoenen aan steun niet meer binnen stromen.

Ook de inkomsten van belastingen op vluchtelingen drogen dan op.

De steenrijk geworden leiders van Hama zowel de militaire als politiek hebben geen enkel belang bij langdurige vrede, immers: hun inkomsten en functies bestaan en ontstaan enkel als er oorlog is of gewapende weerstand is tegen de eeuwige vijand Israël en hun steun pilaar America.